Profilaktyka stomatologiczna obejmuje następujące zabiegi: usuwanie osadu i kamienia nazębnego, lakowanie zębów, lakierowanie zębów, intensywna fluoryzacja w profilaktyce przeciwpróchniczej i leczeniu nadwrażliwości, naukę higieny jamy ustnej.

 

Nieusuwana płytka bakteryjna w ramach codziennej higieny jamy ustnej przekształca się w kamień nazębny. Kamień prowadzić może do rozwoju chorób dziąseł i przyzębia - paradontozy, a w konsekwencji do utraty zębów. Aby tego uniknąć, należy odpowiednio często (w zależności od wskazań) oczyszczać zęby w gabinecie stomatologicznym. Zabieg ten wykonujemy bez znieczulenia metodą mechaniczną przy pomocy ultradźwięków i piaskarki. Jednak przy obfitych złogach nazębnych oraz przy odsłoniętych szyjkach zabieg ten można wykonać w znieczuleniu miejscowym oraz podzielić na etapy celem poprawy komfortu. Na koniec zabiegu po dokładnym oczyszczeniu wszystkich powierzchni zębów, całość uzębienia polerujemy za pomocą specjalistycznych szczoteczek, gumek i past polerskich tak, aby pozostawić idealnie gładką powierzchnię. Po zakończonym zabiegu przy prawidłowej higienie jamy ustnej osad i kamień nie będzie miał tendencji do nadmiernego osadzania się.

Zabieg lakowania jest od kilku lat rutynowym zabiegiem profilaktycznym. Dotyczy zębów przedtrzonowych i trzonowych, gdyż ich budowa sprzyja zaleganiu bakterii. Zabieg lakowania jest bezbolesny. Lekarz stomatolog przed lakowaniem oczyszcza ząb, a następnie wprowadza lak do wnętrza bruzdy.

Zabieg lakierowania wykonuje lekarz stomatolog, stosując do tego fluor o wysokim stężeniu. Przed aplikacją lakieru dokładnie oczyszcza zęby i na suche powierzchnie aplikatorem nakłada preparat. Z reguły lakier twardnieje w środowisku jamy ustnej tworząc przezroczystą błonkę. Zaletą lakierów fluorkowych jest długie utrzymywanie się na powierzchni zęba i długotrwałe uwalnianie fluoru. Zabieg lakierowania zaleca się wykonywać dwa razy w roku, a przy większej skłonności do próchnicy wykonuje się go częściej - co trzy miesiące.

Mechanizm przeciwpróchnicowy fluoryzacji polega na wzmacnianiu zewnętrznej warstwy zęba - szkliwa. Na skutek wchodzenia jonów fluoru w reakcje z apatytami szkliwa (główny budulec szkliwa), zwiększa się odporność na działanie kwasów. Jednocześnie fluor hamuje metabolizm komórek bakterii znajdujących się na płytce nazębnej.